De reis naar Khao Lak

Vanochtend zijn we allemaal vroeg wakker. De tassen staan al ingepakt klaar en we zijn er alle drie klaar voor om de Phi Phi Islands te gaan verlaten. Vandaag begint de reis van Koh Phi Phi naar Khao Lak. Laat het avontuur maar weer beginnen.
De spullen worden wederom met handkar naar de pier gebracht en wij lopen alvast met onze handbagage richting het centrum. Eenmaal op de pier aangekomen moeten we nog even wachten. Alex en ik nemen vast een reispilletje in en ik probeer ook Mila een half pilletje te laten slikken. Na het spuug-incident van de heenreis lijkt mij dat wel verstandig. Onze vijfjarige heeft echter nog nooit een pilletje door hoeven slikken en uiteindelijk (ze smaken ook zoooo vies) wordt het met dikke tranen uitgespuugd in de dichtstbijzijnde prullenbak. Wat niet gaat, dat gaat niet. We zien we hoe de reis gaat verlopen.
Met mijn ‘noodtas’ onder de arm en backpack op de rug lopen we de boot op en zoeken we bovenin en achteraan plekken op. Het is niet extreem druk en we hebben zes stoelen voor onszelf. Kom maar op met die golven. Gelukkig valt de terugreis 100 procent mee. Wat een verschil met de heenreis! De zee is rustig, de boot vaart rustig en we kunnen heerlijk op het dek in de zon zitten. Ik heb me druk gemaakt om niets!

Eenmaal van boord moeten we wachten op onze buschauffeur. Mila eet een ijsje en we halen wat eten en drinken voor de rest van de reis. Als onze chauffeur er eenmaal is kijken we elkaar vol ongeloof aan. Gaan we in die opgevoerde Tuk Tuk de reis richting Khao Lak maken? Met een frans gezin stappen we in het open ‘busje’ zonder achterdeur en gordels. De bagage ligt bij onze voeten terwijl de chauffeur begint te rijden. We zien het wel.
Na een rit van ongeveer 15 minuten stoppen we bij een busstation. Nu snappen we het, hier moeten we wachten op het volgende deel van de reis. Gelukkig maar, want ik voel me er niet goed bij om zonder veiligheidsgordels te reizen met ons kind. Zeker niet met al de “creatieve verkeersregels” die de Thaise mensen hanteren. Het busje waar we uiteindelijk de reis mee vervolgen is prima, hoewel deze chauffeur ook niet van het veilige rijden is. Ik ben blij als we uiteindelijk in Khao Lak zijn en we de bus in goede gezondheid kunnen verlaten. Een volgende taxichauffeur brengt ons naar het resort (Centara Seaview Resort).

Inchecken en richting de kamer. Een vrolijke medewerker, met een naamplaatje ‘Batman’, rijdt ons (Batman tune neuriënd) met een golfkarretje naar onze familiekamer achter in het resort. Al toeterend en zwaaiend naar de gezinnen die hij onderweg tegenkomt. Deze man maakt wel een feestje van zijn werkdag!
We zitten helemaal achterin, vlakbij de winkelstraat (inclusief McDonalds). Daar lunchen we en daarna gaan we richting het zwembad, mét glijbaan. Het is werkelijk een enorm bad, groter dan ik op de foto’s had gezien. Hier kunnen wij ons nog wel een paar dagen vermaken!
Die avond kijken we op TripAdvisor (aanrader!) welk restaurant in de buurt goede beoordelingen heeft ontvangen. De keuze valt op QCumber, een heerlijk en modern restaurant dat zich profileert met gezonde maaltijden. Tijdens het eten nog zien we Mila instorten. Het was een lange (reis)dag en daarna nog veel gezwommen. Deze vijfjarige gaat op de schouders van haar vader terug naar de hotelkamer, en daarna lekker op bed!