De reis naar Krabi

De volgende dag is aangebroken. Het is mooi weer mooi weer (valt reuze mee, dat regenseizoen) en we hebben een lekker ontbijt in het hotel. Nog even zwemmen en de laatste spullen inpakken en we vertrekken richting het vliegveld. Het hotel heeft een taxi geregeld en we hebben gelijk het hotel geboekt voor onze laatste nacht.
Een vriendelijke taxichauffeur brengt ons, zonder rare taferelen op een enkel telefoongesprek na naar het vliegveld (DMK). Mila valt in slaap in de taxi. Het is een mooi vliegveld, modern en schoon. Ik mag ook gewoon een flesje water meenemen door de douane. Omdat we nog even moeten wachten eten we wat en bij onze gate (33) is toevallig een speeltuin. Dat komt mooi uit! Na het boarden blijkt dat we geen plaats bij het raam hebben, papa zit aan de andere kant van het gangpad, maar dat is met zo’n korte vlucht geen probleem. Al was Mila wel even teleurgesteld dat ze deze keer niet bij het raam mag zitten.
Tijdens de vliegreis van ongeveer 1,5 uur valt Mila weer in slaap. Ze zit gewoon vast in de riem en ligt met haar hoofd op mijn schoot. Ook tijdens het landen mag ze van het cabinepersoneel gewoon door blijven slapen. We moeten haar wakker maken toen we aan de grond stonden en het vliegtuig mochten verlaten. Nu snel tassen pakken en weer in de taxi.

We zitten bewust in een resort buiten Krabi Stad, lekker in de natuur. Het is een prima Resort (Krabi Sands Resort), met een huisje 10 meter van het zwembad, inclusief een lekker ontbijt met uitzicht op zee. Het is rustig, de meeste huisjes staan leeg. Mila heeft het zwembad voor zich alleen.
De rest van de dag hebben we gezwommen en doen we rustig aan. Als je gaat reizen met een kind kan je niet teveel activiteiten in één dag stoppen. We houden het verder bij een bezoekje aan de supermarkt die direct naast het resort zit. We herkennen maar weinig en een fatsoenlijk stuk kaas of worst lijkt niet te vinden. Ik ben blij dat ik zelf wat etenswaren voor Mila mee hebben genomen.
Vanavond eten we aan zee en gaan we vroeg op bed.